Συχνές ερωτήσεις σχετικά με τη συμπεριφορά των μικρών παιδιών

Όταν τα παιδιά μου μαλώνουν μεταξύ τους, παρεμβαίνω;

Τα παιδιά μου πάντα μαλώνουν μεταξύ τους και εγώ συνεχώς βρίσκομαι στη θέση του μεσολαβητή. Μπορείτε να μου δώσετε κάποια συμβουλή, ώστε να σταματήσουν αυτοί οι ενοχλητικοί καυγάδες;

Όταν είναι εφικτό, δώστε στα παιδιά σας την ευκαιρία να αναπτύξουν την κοινωνική τους συμπεριφορά, αφήνοντάς τα να τα βρουν μεταξύ τους. Παρατηρήστε πού ξεκινάει ο καυγάς και οργανώστε το περιβάλλον, ώστε να περιορίσετε τις συγκρούσεις. Για παράδειγμα, βάλτε τα παιχνίδια του μεγαλύτερου παιδιού σε ένα ψηλό ράφι και του μικρού σε ένα χαμηλότερο. Εάν μερικά παιχνίδια είναι και για τους δύο, βάλτε έναν κανόνα: όποτε ένα παιδί παίζει με ένα παιχνίδι, τότε αυτό το παιχνίδι είναι διαθέσιμο για το άλλο, μόνο όταν έχει επιστραφεί στη θέση του. Χρησιμοποιείστε χαλάκια ή κουρελούδες για να οριοθετήσετε τον προσωπικό χώρο του κάθε παιδιού όταν παίζει. Δεν αγγίζουμε την δραστηριότητα που είναι στο χαλάκι μέχρι να επιστραφεί στο ράφι από το ίδιο το παιδί.

Δώστε το λεξιλόγιο που χρειάζεται το παιδί σας, λέγοντας: «Σταμάτα σε παρακαλώ. Τώρα παίζει ο Γιάννης με το παιχνίδι. Περίμενε να τελειώσει.» Παρατηρήστε τι θα συμβεί και μεσολαβήστε μόνο εάν η συμπεριφορά τους αγριέψει ή γίνει βίαιη. Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να εκφράζουν με λέξεις αυτό που νιώθουν. Μπείτε στη μέση ρωτώντας έναν τη φορά «Θέλεις να πεις κάτι;» Ακούστε, μην σχολιάζετε. Στραφείτε στο άλλο παιδί και επαναλάβετε την ερώτηση. Συνεχίστε έτσι, έως ότου ο καθένας πει αυτά που θέλει. Αυτή η ήρεμη αντιμετώπιση συχνά δίνει τη λύση στο πρόβλημα.

Ξύλο, ναι ή όχι;

Έχω ακούσει ότι τα παιδιά αισθάνονται μεγαλύτερη ασφάλεια όσον αφορά τα όρια, όταν οι γονείς τους χρησιμοποιούν το ξύλο ως τιμωρία. Είναι αλήθεια;

Συνήθως ο θυμός είναι αυτός που οδηγεί τους γονείς να αντιδρούν με το ξύλο. Εάν οι γονείς άφηναν λίγο χρόνο για να ξεθυμάνουν, πιθανώς να σκεφτόντουσαν έναν διαφορετικό τρόπο για να συμμορφώσουν τα παιδιά τους. Το ξύλο περνάει το μήνυμα στο παιδί σας ότι είναι επιτρεπτό να χτυπάμε τους γύρω μας και ότι δεν πειράζει αν οι πιο δυνατοί χτυπάνε τους μικρούς και αδύναμους. Το παιδί σας μαθαίνει να επιλύει τα προβλήματά του με το ξύλο. Επίσης, μαθαίνει να σας φοβάται. Η σωματική τιμωρία δημιουργεί ένα θυμωμένο και ταπεινωμένο παιδί, που είτε θα επαναστατήσει είτε θα αποτραβηχτεί. Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι η σωματική τιμωρία οδηγεί στην επιθετικότητα και τον εκφοβισμό.

Πώς μπορώ να ελέγξω ένα μικρό παιδί που θέλει να αγγίζει τα πάντα;

Το μικρό μου παιδί τριγυρνάει και εξερευνεί διαρκώς, ενώ εγώ όλο του φωνάζω «Μη!» και «Μη!» αρπάζοντας τα αντικείμενα από τα χέρια του, πράγμα που καταλήγει σε ξεσπάσματα οργής. Υπάρχει άλλος τρόπος;

Δημιουργήστε έναν ασφαλή χώρο, για να παίζει και να μαθαίνει το παιδί σας. Προσπαθήστε να μη λέτε συνέχεια «όχι». Τα παιδιά έχουν ανάγκη να εξερευνήσουν για να μάθουν. Εάν το παιδί σας ακούει συνεχώς «Μην το αγγίζεις!», το αποτέλεσμα θα είναι είτε να χάσει την περιέργειά του, είτε να επιμείνει ακόμα πιο πολύ να αγγίζει τα πάντα. Αλλά, στην περίπτωση που κάποιος έχει αφήσει ένα στυλό ή ένα μαχαίρι σε ένα χαμηλό τραπέζι, τότε πρέπει να ακούσει το «όχι» την ίδια στιγμή που απομακρύνετε το επικίνδυνο αντικείμενο. Το «όχι» και η ταραχή σας θα σας δώσουν χρόνο, ώστε να φτάσετε το αντικείμενο πριν από εκείνο. Εάν ήδη κρατάει κάτι, όπως ένα ψαλίδι, αφήστε το να το κρατήσει για λίγο με τη δική σας βέβαια επίβλεψη, ενώ το ονοματίζετε. Καμιά φορά, η ονομασία ενός πράγματος αρκεί για να ικανοποιηθεί το παιδί.